Overdenkingen

13 januari 2022

Belasting betalen?!

Er zijn van die Bijbelverhalen, die heel bekend zijn, maar die eigenlijk niet zo gemakkelijk te begrijpen zijn. De commentaren gaan twee kanten op en voor beide kanten is wel wat te zeggen. Zo is het ook met dit bekende verhaal van Jezus over het betalen van belastingen. De setting is duidelijk. De vijanden van.. Lees verder

7 januari 2022

Omzien, maar kies dan het leven!

Aan het eind van het Bijbelboek Deuteronomium wordt de tocht door de woestijn van het volk Israël beschreven, dat ontsnapt is uit de klauwen van de farao en de slavernij. Het volk heeft veertig jaar door de woestijn gewandeld. De wolk en de vuurkolom functioneren minder goed dan de huidige TomTom. Maar de tocht komt.. Lees verder

6 januari 2022

Komt, verwondert u hier mensen

Misschien is de hoop op een wonder nooit groter dan in crisistijd. Als ellende ons overspoelt en het einde nog lang niet in zicht lijkt. Het verlangen naar een wonder is dan intens. Toch blijven we ook sceptisch: wonderen, bestaan die dan werkelijk? Het hele kerstverhaal, zoals de evangelisten ons dat overgeleverd hebben, hangt van.. Lees verder

23 december 2021

Het boek van hoop

December wordt wel betiteld als de tijd om te hopen. Misschien is het beter te spreken van een oefening in blijven hopen. In een jaargetijde dat het sowieso al donker is om 5 uur en er ook heel wat donker coronanieuws te verstouwen is. In de natuur bestaat de zekerheid dat na de lange nacht.. Lees verder

7 december 2021

Boaz als goedheiligman?

Kardinaal Simonis schreef in 1993 dat we Sinterklaas moesten ontdoen van alle buitenissige wonderlijkheden en mythologische voorstellingen, omdat dit schadelijk zou zijn voor het geloofsleven van kinderen, die nog geen onderscheid kunnen maken tussen de authentieke wonderen van Jezus en de legenden rondom de Sint. Nico ter Linde gaf daarop ten antwoord dat de legenden.. Lees verder

22 november 2021

Zo blijft de herinnering letterlijk levend

Vandaag is het Eeuwigheidszondag. We staan stil bij wie ons ontvallen zijn. We doen dat met elkaar, als geloofsgemeenschap, als familie en vrienden wier bekenden overleden zijn. We steken straks een lichtje aan, we noemen hun namen. We voelen ons verbonden. Verbonden als familie, als medemensen, als medegelovigen. De dood van een medemens hoort bij.. Lees verder