Komt, verwondert u hier mensen
Misschien is de hoop op een wonder nooit groter dan in crisistijd. Als ellende ons overspoelt en het einde nog lang niet in zicht lijkt. Het verlangen naar een wonder is dan intens. Toch blijven we ook sceptisch: wonderen, bestaan die dan werkelijk? Het hele kerstverhaal, zoals de evangelisten ons dat overgeleverd hebben, hangt van.. Lees verder
Het boek van hoop
December wordt wel betiteld als de tijd om te hopen. Misschien is het beter te spreken van een oefening in blijven hopen. In een jaargetijde dat het sowieso al donker is om 5 uur en er ook heel wat donker coronanieuws te verstouwen is. In de natuur bestaat de zekerheid dat na de lange nacht.. Lees verder
Eric Cossee overleden
Op zaterdag 18 december is overleden dr. Eric Henri Cossee, emeritus-predikant van onze gemeente. Eric is 77 jaar oud geworden. Na zijn actieve predikantschap, dat nog tien jaar na zijn emeritaat in Rotterdam in andere gemeenten zou voortduren, was hij samen met Frederike een trouw kerkganger. Graag kwam hij in ‘zijn’ kerk. Het gebouw en.. Lees verder
Kerst zonder historie, wat houd je over?
Echt waardevol, maar niet echt waar Laatst sprak ik bij de Probusclub Erasmus over de historiciteit van het kerstverhaal. Binnen de wereld van de geleerden is het volstrekt duidelijk dat eigenlijk alle elementen van het kerstverhaal ‘redactioneel’ zijn. Dat betekent: verzonnen door de redacteur en niet ontleend aan bronnen. Het oudste evangelie (Marcus) begint pas.. Lees verder
Boaz als goedheiligman?
Kardinaal Simonis schreef in 1993 dat we Sinterklaas moesten ontdoen van alle buitenissige wonderlijkheden en mythologische voorstellingen, omdat dit schadelijk zou zijn voor het geloofsleven van kinderen, die nog geen onderscheid kunnen maken tussen de authentieke wonderen van Jezus en de legenden rondom de Sint. Nico ter Linde gaf daarop ten antwoord dat de legenden.. Lees verder
Zo blijft de herinnering letterlijk levend
Vandaag is het Eeuwigheidszondag. We staan stil bij wie ons ontvallen zijn. We doen dat met elkaar, als geloofsgemeenschap, als familie en vrienden wier bekenden overleden zijn. We steken straks een lichtje aan, we noemen hun namen. We voelen ons verbonden. Verbonden als familie, als medemensen, als medegelovigen. De dood van een medemens hoort bij.. Lees verder