Vrolijk Pasen

Vrolijk Pasen, dat is wat we elkaar tegenwoordig wensen. Niet meer vrome woorden als gezegend of inspirerend. Maar helemaal nieuw is het niet. Lees de beschouwingen over een vrolijke verrijzenis in ons kerkblad van maart onder het kopje Nieuws uit Breda, waar collega Koen Holtzapffel spreekt over zijn voorgeslacht. Laten we eerlijk zijn: enige vrolijkheid hebben we wel nodig in deze sombere tijden van corona. De crisis lijkt tot een einde te komen, de invloed van de vaccinaties is te vinden in de getallen, maar teveel horen we ook nog van heel verdrietige dingen zo vlak voor de finish.

U weet van mij, dat ik een merkwaardige voorliefde voor klassieke vroomheid heb, voor een vrijzinnig predikant althans. Dat wil niet zeggen dat ik opeens orthodox ben geworden of zomaar alles geloof. Het betekent wel dat ik met een positieve blik kijk naar wat de traditie ons aanreikt.

Ik kan prachtige paasliederen zingen, waarin de vrolijkheid van het blad springt, zonder dat ik denk dat je direct moet geloven dat het precies zo is gebeurd. Zo kijk ik ook naar de rijke liederenschat van Paul Gerhardt (1607-1676). Hij was predikant in Duitsland tijdens de Dertigjarige Oorlog. Persoonlijk maakte hij veel ellende mee. Toch schreef hij opgewekte liederen, met beelden die je blij maken. Een daarvan is het lied Auf, auf mein Herz mit Freuden. In dat lied lijkt het erop dat de opgestane Heer vrolijk heen en weer springend op Paasmorgen uit zijn graf komt. U kunt het lied rond Pasen beluisteren in een van de muzikale filmpjes met Nicky Bouwers en Jos van der Kooy.

Het lied stond al in het oude liedboek  (1973) in een vertaling van Ad den Besten (Liedboek voor de Kerken – gezang 214), maar voor het nieuwe liedboek (2013) heeft Sytze de Vries een nieuwe vertaling gedicht (Liedboek 2013 – lied 623).

Voor mijn gevoel wordt nu beter het vrolijke en speelse van het origineel benaderd. Laten we ons iets van die vrolijke vroomheid eigen maken. Een vrolijk en dus gezegend Pasen gewenst!

Tjaard Barnard