Spelen met grenzen 

Een nieuw boek, Spelen met Grenzen. Over contrastervaringen. Zeventien remonstrantse auteurs belichten vanuit heel verschillende invalshoeken hoe je spelenderwijs kunt omgaan met grenzen. Van maaltijden tot stille tochten, van mystagogie tot haptonomie, van bijbelse figuren tot kunstenaarslevens.

Ze putten daarbij graag uit culturele en literaire bronnen. Steeds hebben de auteurs zich rekenschap gegeven van de vraag wat ervaring, spel en grens te maken hebben met vrijzinnig geloven en hoe nieuwe wegen bewandeld kunnen worden om een rijke traditie hier en nu van betekenis te laten zijn.

Hier beperk ik me tot het derde woord uit de titel. Grenzen. Ze vormen een fascinerend en soms beangstigend onderdeel van het menselijk bestaan. Grenzen zijn er om overschreden te worden. Zeker in de zomermaanden.  De overzij lo(n)kt.

Zelf was ik aan de overzijde van de grote plas, in de hoofdstad van de Mormonen, Salt Lake City.  Over dit ‘nieuwe Jeruzalem’ (in de ogen van de Mormonen in ieder geval) en over het mormoonse geloof valt veel te zeggen, ook in minder positieve zin. Nu vermeld ik alleen dat ook hún geschiedenis verbonden is met het thema grenzen. Letterlijk.

De Mormonen geloven dat verschillende Israëlieten in lang vervlogen tijden Israël verlieten met een speciale, grensoverschrijdende, boodschap voor de Nieuwe Wereld. De stichter van de Mormonen, Joseph Smith, vond die boodschap in de negentiende eeuw op gouden platen terug. Dat hij die boodschap ging verkondigen werd hem niet in dank afgenomen door zijn fellow Americans.

Smith moest vluchten en vele onherbergzame grensoverschrijdingen later installeerden zijn volgelingen zich bij Big Salt Lake. Over grensoverschrijdingen gesproken: onderzoekers vermoeden dat Smith de nodige ideeën overnam van de Delaware-indianenstam die niet ver van het woongebied van Smith leefde.

Maar… verkenning van en overschrijding van grenzen, het hoort ook bij de remonstranten. Ook zij Spelen met Grenzen: tussen menselijk en goddelijk, gelovig en ongelovig, tussen geloof, cultuur en wetenschap, tussen christendom en humanisme. Remonstranten verkennen als het goed is grenzen en durven grenzen over te trekken. Dat geeft kansen op nieuwe ontmoetingen, nieuwe invalshoeken en vormen van verbinding.

Niet elke grens moet overschreden worden. Van grensoverschrijdend gedrag kan ellende komen. Maar grenzen die onnodig getrokken worden tussen mensen op grond van ras, geloof, sekse etc, en die hen verdelen in wij versus zij, die grenzen moeten hoognodig worden geslecht. Laten de 400-jarige remonstranten, zelf ooit slachtoffer van zulke grenzen, daarbij grensdoorbrekend zijn!

In Spelen met grenzen onderzoeken de vrijzinnige theologen Sigrid Coenradie en Koen Holtzapffel diverse grenzen, geïnspireerd door remonstrants hoogleraar Christa Anbeek en haar theologie van kwetsbaar leven. Grenzen vormen een fascinerend maar ook beangstigend onderdeel van het menselijk bestaan. Er zijn fysieke, imaginaire en morele grenzen, ze zijn er om juist wel of juist niet te overschrijden. De auteurs laten een verfrissend geluid horen, zijn constructief, meerstemmig en veelkleurig en deinzen er niet voor terug over grenzen heen te gaan. Wat oprijst is een grenzeloos geloof, dat hoop, liefde en vrijheid op een eigen wijze omarmt.

• Nederlands
• 1e druk
• 9789021170640
• 11 september 2018
• Paperback
• 160 pagina’s
• Boekencentrum
• €14,99