De bezieling van Cobi Klappe
In de rubriek: ‘Mijn bezieling’ laten we gemeenteleden aan het woord over hun geloof. Wat drijft hen, waar vinden ze hun inspiratie? En hoe doe je dat eigenlijk, geloven in het dagelijks leven? Waar loop je tegenaan en waar verlang je naar? En de kerk, wat vind je daar? In deze aflevering Cobi Klappe die zich vorig jaar bij onze Gemeente heeft aangesloten.
Gevraagd naar ‘mijn bezieling’ begin ik bij het begin. Bijna 69 jaar geleden geboren in een rooms katholiek gezin in Den Haag als oudste van zeven kinderen. Geld was er niet; ik heb het niet gemist. Mijn vader speelde piano, mijn moeder bakte taarten, op vakantie met emmertje en schepje naar het Scheveningse strand. Wij waren vrolijk. Aan tafel werd gebeden; we gingen elke zondag naar de kerk. Het was geen dogma, het hoorde er gewoon bij. Ik weet nog hoe ik naar mijn ouders keek als zij diep in gebed verzonken waren. Een jeugd die je ieder kind toewenst.
Eenmaal getrouwd en jonge ouders, schreef ik als amateurjournaliste voor een gratis huis-aan- huiskrantje. Leuke verhaaltjes over wat speelde in het dorp: een nieuwe bakker of een zestigjarig huwelijksfeest.
Tot die zondagmiddag. In de kleine huiskamer van Lieke en Ignaas Brekelmans, oprichters van het Liliane Fonds, was bezoek uit de Filipijnen. Drie donkere zusters in witte uniformen. Het kamertje van Lieke was bezaaid met foto’s: foto’s van kinderen met een handicap.
De passie waarmee de zusters spraken, maakte diepe indruk. Die middag is er iets met mij gebeurd. Mijn ogen werden geopend voor de omvang van de problematiek: je doet niet mee als je met een handicap moet leven in een ontwikkelingsland. Lieke Brekelmans wist hoe dat voelde. Door polio stond zij ook van jongs af aan aan de zijlijn. Beelden van mijn werkbezoeken aan de armste streken in India staan in mijn geheugen gegrift. Werken bij het Liliane Fonds heeft mijn leven enorm verrijkt. Lieke Brekelmans heeft een steen verlegd; jaarlijks worden in dertig landen wereldwijd zo’n 70.000 kinderen in hun revalidatie begeleid.
Er zou, na pensionering, nog een inspirator volgen. Voor ons boek ‘TROOST die ertoe doet’, hebben Inez Lips en ik Christa Anbeek kunnen interviewen. Juist als je terug kunt kijken op een gelukkige jeugd, werd ik geraakt door de verliezen die zij als student en later heeft moeten lijden. Christa Anbeek heeft mij op het spoor van de remonstrantse geloofsgemeenschap gezet. Na ‘nine eleven’ was ik zoekende. Ik besloot ‘vriend’ te worden.
De toegezonden Goddeeltjes vind ik ‘pareltjes’. Ze maken de Remonstrantse Kerk zo toegankelijk voor mij. Sinds zes maanden wonen wij in Rotterdam-Kralingen. Een kennismaking met Koen Holtzapffel volgde. Op 6 maart 2022 zullen wij het thema ‘troost’ in de ‘twee op de kansel’-dienst nader belichten.
Troost die ertoe doet. Verhalen over veerkracht bij verlies en verdriet
Verschenen bij DAMON, ISBN: 9789463402699, prijs : € 24,90
