Gewoon effe niks
Geschreven door Tjaard Barnard
Er zijn tal van redenen waarom mensen met een zekere regelmaat naar de kerk gaan. Sommigen komen bij ons vooral voor de preek. Dat moet een stevige, intellectuele uitdaging zijn, waar je als hoorder je tanden in kunt zetten. Anderen komen voor het samen zingen of misschien ook wel het samen koffie drinken na afloop.
In andere kerken komen mensen ook wel voor het hele gebeuren van de liturgie, zeg maar de show op het altaar. Dat is prachtig, maar niet ons specialisme. En misschien komen er ook wel mensen voor een uurtje rust. Even naar de kerk en in alle rust horen wat er gebeurt. Geen gedoe aan je hoofd, niet iets met andere mensen hoeven. Gewoon effe niks!
‘Kom bij mij. Ik zal je rust geven’.
Onze kerk heeft een prachtig raam tegenover de kansel. Toen de kerk gebouwd werd, gaf dat nog een heel gedoe. Waarom zo’n rijk versierde kerk? We zijn toch niet Rooms? Gelukkig kwam het venster er wel. Het is een afbeelding van Jezus met zijn leerlingen. De Bijbeltekst, Mattheüs 11: 28, zegt waar het over gaat: ‘Kom bij mij. Ik zal je rust geven’.
De boodschap van Jezus toen lijkt wel voor onze tijd geschreven, waarin we het vaak zo druk hebben. Je moet zoveel. Er wordt altijd wat van je verwacht. Misschien roept dit raam ons op om gewoon een uurtje in de kerk te zitten. Met de verhalen die er klinken, met je eigen gedachten. En dan hoef je effe niks.
Wees welkom. Elke zondag om 10.30 uur.
