Ziekenhuis-remonstrant

Gezindten in het ziekenhuis zijn een interessante graadmeter voor het succes van de publiciteitscampagne van de broederschap. Sinds enkele dagen vertoef ik in het academisch ziekenhuis Utrecht. Voor degenen  die tien of twintig jaar geleden voor kort of lange tijd opgenomen werden: dit is een driesterren hotel, althans bij de afdeling oncologie.  Je zou er voor je plezier liggen. Bij wijze van spreken dan. De nachtzuster komt me toedekken en vraagt aarzelend: we (de verpleging), zagen in uw dossier dat u demonstrant bent. Wat is dat? Ik lepel de slogans van de campagne van de Remonstranten op maar heb niet de indruk dat het landt. De volgende dag legt de zaalarts uit: uw cellen bestaan uit eiwitten die de bestanddelen van het leven vormen. Aarzelend vervolgt hij: maar daar denkt u waarschijnlijk anders over … . Zucht. Daar liggen de zeven scheppingsdagen weer op de loer. Ga dan maar uitleggen dat er christenen zijn die ook over eiwitten hebben gehoord.
Op weg naar de endoscopie in mijn comfortabele bed zeg ik tegen een van de zusters: neem uw bed op en wandel! Ze kijkt me vreemd aan. Nooit van de uitdrukking gehoord, vraag ik. Neen, zegt ze, wat betekent het? Arme Verdwijnende tale Kanaaan! Ik vertel het verhaal van die verlamde man die door zijn vrienden via het dak … . O ja, zegt zuster twee, is dat niet iets met die Jezus?

U ziet het: ik ben gewoon aan het werk.
Christiane Berkvens- Stevelinck

Wil je het hele verhaal horen? Luister naar een impressie op YouTube