2 mei 2020

Hetzelfde anders?

Geschreven door Piet Bogaards

Het is helaas niet gekomen tot een goede afsluiting van de serie Woensdagavondgesprekken over Hetzelfde anders: de evangeliën vergeleken. Vanwege de corona-crisis ging de kerk op slot. Het gesprek over het lijden, de dood en de opstanding is er niet meer gekomen. Die inleiding komt er nog wel, want juist bij deze verhalen zijn er naast veel overeenkomsten ook opvallend veel en grote verschillen tussen de vier evangeliën. Die werden immers geschreven door verschillende auteurs, die leefden in verschillende landstreken, en die schreven voor gemeenten die werden gevormd door mensen met uiteenlopende culturele en religieuze achtergronden. Wij weten niet beter dan dat er vier evangeliën zijn, maar in de  gemeenten waarvoor een evangelie werd geschreven wist men toen nog niet dat er ook andere versies waren. Zij zullen simpelweg hebben gedacht dat hun evangelie het enige was. Natuurlijk geen probleem zolang je geen weet hebt van het bestaan van die andere. Als er niets anders is kun je ook niet vergelijken. Niemand had behoefte aan een vergelijking met evangeliën die je toch niet kende, en er zal misschien ook niet veel behoefte zijn geweest om te onderzoeken hoe het er in die tijd in een andere gemeente aan toe ging. Waarschijnlijk was het bij ons niet veel anders.

Door de corona-crisis gaan we nu echter op zondagochtend niet meer naar de eigen kerk, maar zijn we in plaats daarvan elke week te gast bij een van de ongeveer 40 andere Remonstrantse gemeenten in ons land. Een bijzondere ervaring, want het is niet alleen elke keer een andere predikant in een andere kerk, maar vaak is er ook een anders-dan-we-gewend-zijn liturgie, met andere woorden, andere liederen, andere gebaren en symboliek.

We zijn gewend dat een gastpredikant zich aanpast aan onze eigen manier van doen, maar nu zijn we zelf wekenlang te gast en moeten wij onszelf aanpassen. En dat is wennen. Nu blijkt dat ‘hetzelfde anders’ ook te gelden voor het reilen en zeilen in andere remonstrantse gemeenten. Maar is dat andere nog wel hetzelfde? Het is natuurlijk mooi om bij die zo andere ervaringen te spreken over het nu zichtbaar worden van de ‘breedte van de Remonstrantse Broederschap’.

Toen zag  ik in gedachten het beeld van een brede pas geasfalteerde autoweg en het bordje met ‘Markering ontbreekt’. Het ontbreken van de belijning is dus iets waarvoor de weggebruiker gewaarschuwd moet worden. En ik bedacht dat ‘op z’n remonstrants geloven’ eigenlijk net zoiets is als het rijden op een brede weg zonder belijning. Gevaarlijk? Omdat die belijning ontbreekt hebben de Remonstranten lang geleden hun eigen verkeersregels bedacht. U kent ze vast wel.

Eenheid in het nodige: Met elkaar in dezelfde richting.

Vrijheid in het onzekere: Je mag de hele breedte gebruiken, maar houdt rekening met anderen.

In alles de liefde: dus geen onderlinge afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.

Tijdelijk een afstand van 1,5 meter aanhouden is nu nodig, maar nog beter is het om elkaar blijvend de ruimte te geven. Dan komen we met elkaar beter uit de crisis.

 Piet Bogaards

 

Gerelateerd