9 mei 2020

Verschil tussen kerk en bioscoop?

Geschreven door Tjaard Barnard

Gisteren zat ik voor het eerst in tijden weer in de auto. Meestal luister ik dan naar actualiteitenprogramma’s. Nu hoorde ik een interview met Jos Stelling, exploitant van twee filmhuizen in Utrecht. Hem werd gevraagd hoe het in zijn branche verder moest. Hoe kan het met de anderhalve meter economie? Konden de bioscopen weer open. Hij vertelde iets over zijn branche dat mij te denken gaf over mijn eigen kerkelijke branche.


Naar de film gaan, zei hij,  is iets anders dan een film kijken. Dat kun je tegenwoordig net zo goed thuis doen. Er zijn nog nooit zoveel films beschikbaar geweest als nu. Naar de bioscoop ga je voor de sociale cohesie. En die is er niet als je op grote afstand van elkaar, verdwaald, in een zaal zit. Dan kun je de film beter thuis bekijken. Naar de film gaan is een uitje geworden. Het is een alibi om elkaar te ontmoeten. Het is een goedkope manier om uit te gaan, om in een vertrouwde omgeving met elkaar te zijn.


Sinds de toespraak van de minister-president staat mijn Facebook vol met berichten van collega’s die popelen om weer te starten met kerkdiensten. Alles wordt gereedgemaakt om veilig, op anderhalve meter van elkaar, weer te beginnen. De PKN heeft zelfs een advies uitgebracht hoe je nu zou kunnen dopen, met een ‘verlengde arm’ zodat je op veilige afstand blijft.

 

De overwegingen van Jos Stelling gaven mij te denken. Wat stel je je voor bij kerkdiensten waarbij je op grote afstand van elkaar moet zitten, elkaar wellicht wat kunt toeroepen, maar niet werkelijk mag ontmoeten? Of zingen niet een te groot gevaar vormt, moet nog onderzocht worden. Vanzelfsprekend veilig is het zeker niet. Voor het sacrament van de koffie, na afloop van de dienst, is er in elk geval geen gelegenheid.

Kerkgang niet aanlokkelijk


Hoe aantrekkelijk is die kerkdienst dan nog? Wie alleen een preek wil horen, kan – net als bij die film – online overal terecht. Het sociale effect gaat toch niet werken. Zou het misschien reëler zijn om pas te beginnen, als het werkelijk kan? Als we het hele pakket weer kunnen aanbieden, met liederen die mensen kunnen meezingen, met de werkelijke ontmoeting van de mensen in de kerk die ons zo dierbaar zijn?

Praktisch gesproken vraag ik me af, of er niet velen onder onze trouwe kerkgangers zijn, die zo goed weten dat zij in de risicogroep zitten, dat ze liever nog even thuisblijven. Let wel: ik heb nog geen antwoord. Ik weet ook niet wat wijs is. Maar ik kan me zo maar voorstellen dat kerk en bioscoop meer op elkaar lijken dan we soms denken!

 

Lege

(Lege banken)

 

Gerelateerd